Dat zei ze gewoon.
Echt.
Hardop.
En niet één keer, in het volgende gesprek herhaalde ze dezelfde woorden.
“Ik ben heel goed in wat ik doe.”
Zo.
Bam.
Als een vaststaand feit.
Niet schreeuwerig.
Niet twijfelend.
Zonder enige schaamte.
En weet je wat?
Ze heeft gelijk.
Hoe goed is dat.
En jij?
Waar ben jij goed in?
Zeg je dat hardop?
Toe maar.
Zeg het eens hardop.
Dan hoor je het zelf ook.
?